•   Thursday, 28 Mar, 2024
  • Contact

Słowo z ostrzeliwanego Kijowa

Do "przyjaciół" Moskali

Ukraińska reżyserka Marina Stepańska z ostrzeliwanego Kijowa pisze do swoich „przyjaciół” Rosjan."Drodzy byli rosyjscy przyjaciele, przedwcześnie was wysłałam na chuj, żałuję. Bo jest rozmowa do przeprowadzenia.

W szósty dzień wojny jest w końcu czas, aby odpowiedzieć na Wasze wzruszające SMS-a "Jak się masz? " i "Trzymaj się. "

Po pierwsze jestem wkurwiona, po drugie nie muszę się trzymać. Widzicie, pękam z miłości, uznania, wdzięczności i szacunku dla moich ludzi, wszystkich Ukraińców i osobno - dla mojego wojska i prezydenta. To taki zajebisty stan, spróbujcie.

Musicie wpierw oczywiście zacząć od stanu przerażenia, jak my wszyscy o 5 rano, budząc się na dźwięki wybuchów. Każdy z nas zaczął dzwonić. Do tych, których kocha. Mówiliśmy głównie „Ja pierdolę, oni jednak zaatakowali". Ci oni to nie putin, to wy. Każdy z was, który nie wyszedł walczyć z pleśnią, która zjadła mózgi większości waszych rodaków i prawdopodobnie wasze.

Potem poszliśmy kupić wodę, leki, wykąpaliśmy się i zeszliśmy urządzić piwnice domów. Na przykład piwnicę mojego domu urządziliśmy w 5 godzin tak, że moglibyśmy tam otworzyć hotel. Czyli nie było czasu na strach, tylko złość na jebanych ruskich i tylko koncentracja.

Pierwsza syrena. Ja i moi przyjaciele zdecydowaliśmy, że cokolwiek się stanie, musimy zabrać dzieci w bezpieczne miejsce. Przez pierwsze trzy dni wojny dowiedziałam się, że mogę spędzać za kółkiem 20 godzin, noc i dzień, i jednocześnie zabawiać dzieci, bo mamy cel. Mogę też spokojnie żyć tylko z jednym plecakiem, w którym mam bieliznę, torebkę do makijażu, komplet soczewek i podkoszulkę bo wszędzie mam przyjaciół i cel. Mogę spać na twardej podłodze i spać dobrze, ponieważ obok są ci co nigdzie nie spieprzyli tylko pracują wszyscy tu na wszystkich frontach bo mamy cel.

Uświadomiłam sobie też, że mogę teraz płakać tylko przy jednej okazji - czytając jak moje wojsko wysyła was okupantów tuż przed swoją śmiercią na chuj, i że się nie poddają, bo to jest szczyt ewolucji: Człowiek z poczuciem własnej godności. Pierwsi krytycy teorii ewolucji Darwina twierdzili, że nie można jej ekstrapolować na ludzkość ponieważ nie jest jasne, dlaczego w trakcie rzekomej ewolucji biologicznej ludziom pozostawiono tak niepotrzebną cechę przetrwania, jaką jest altruizm. Wojna Ukrainy przeciwko rosyjskim okupantom uświadomiła mi, że altruizm to cecha niezbędna do przetrwania gatunku zwanego "Człowiekiem z poczuciem własnej godności". I ona też będzie istnieć w przyszłości. W lepszej przyszłość.

Zrozumcie moi drodzy byli rosyjscy przyjaciele, nawet jeśli jutro umrę, co w obecnych warunkach nie jest tak mało prawdopodobne, to i tak będzie ok. Bo wiem, że MOI przetrwają i odbudują wszystko, co rozpierdalacie, bo JUŻ to robimy, bo nie ma strachu, jest szacunek, ponieważ jest NAS - cała Ukraina.

Szacunek dla swoich i świadomość, że będą cię chronić to taki zajebisty stan, spróbujcie tego.

Piszę tu "MY" z jednego prostego powodu. Wszystko co wyżej napisałam przeżywa i mówi każdy mój znajomy, już nawet nie wspomnę o tych, co o 8 rano po pierwszych rakietach poszli zaciągnąć się do wojska i ustawili się w kolejce do nieba, tak, że komisje poborowe żartują "jak służyć, to wtedy wszyscy chorzy, a jak walczyć z Rosjanami - to wszyscy nagle zdrowi", widzicie jak bardzo wami gardzimy?

Mało prawdopodobne, że nasze podejście do was się zmieni, ale nadal możecie zrobić coś dla siebie:

Отыскать чувство собственного достоинства и устроить революцию. Вас же дохуя. У вас не получается пока ничего, бо россия сегодня - это дохуя рабов. Но когда это будет дохуя Человеков, у вас все получится.

Staram się w to wierzyć.
Cóż, a na razie możecie wysyłać pieniądze na ukraińską armię.
Zamiast wysyłania tych SMS-ów.

Sława Ukrainie!"

Marina Stepańska, W 2004 roku ukończyła Kijowski Narodowy Uniwersytet Filmu i Telewizji. Później pracowała w teatrze eksperymentalnym i w telewizji. Współpracowała z reżyserem Ilyą Khrzhanovsky, szkoliła się pod okiem Valdisa Oskarsdottìra, montażysty filmu Thomasa Vinterberga „The Celebration”. To doświadczenie było dla niej ważne, aby zacząć kręcić własne filmy. Falling 2017, Desaturated 2019, Man's Work 2015, Kanikuly 2013, Viocello 2014  

 

Powiązane wiadomości

Comment (0)

Comment as: