Wawrzyn szlachetny - nie tylko przyprawa
Ziołowe opowieści
Liść laurowy - Wawrzyn szlachetny (Laurus nobilis) pochodzi z regionu Morza Śródziemnego, gdzie był uprawiany już w starożytności. W Grecji i Rzymie uważano go za symbol mądrości, triumfu oraz chwały. Wieńce laurowe wręczano zwycięzcom igrzysk olimpijskich, poetom i władcom jako wyraz najwyższego uznania. Według greckiej legendy, nimfa Dafne, uciekając przed zalotami boga Apollina, została przemieniona w drzewo laurowe. Od tego czasu wawrzyn stał się świętym symbolem Apollina.
W średniowieczu liście laurowe były wykorzystywane jako amulet ochronny. Wierzono, że chronią przed chorobami, złymi duchami i klęskami żywiołowymi. Z kolei w kuchni średniowiecznej nadawały potrawom wyjątkowy aromat i smak, co przyczyniło się do ich popularności na dworach całej Europy.
Od wieków są cenione za swój wyrazisty aromat oraz lekką goryczkę. Świeżo zebrane i prawidłowo wysuszone liście wyróżniają się intensywnym zapachem i zachowują swoje właściwości nawet do 2 lat, o ile przechowywane są w szczelnych naczyniach, z dala od światła.
Liście laurowe są nieodłącznym elementem kuchni. Dodaje się je do marynat, zup, sosów i mieszanek przyprawowych. Dzięki właściwościom konserwującym obłożone nimi sery czy wędliny dłużej zachowują świeżość. Ich subtelny, korzenny smak wzbogaca wiele potraw, a jednocześnie korzystnie wpływa na trawienie.
Ale to nie tylko popularna przyprawa, lecz także skuteczny środek leczniczy. Liście i owoce wawrzynu figurują w wielu farmakopeach światowych, takich jak francuska, włoska, niemiecka czy szwajcarska. Na ich bazie produkuje się olejki oraz preparaty lecznicze.
Mają wiele właściwości zdrowotnych, zawiera bowiem liczne substancje aktywne, takie jak: olejek eteryczny mający działanie przeciwzapalne, antybakteryjne i przeciwwirusowe; kwasy organiczne wspierające procesy trawienne; witaminy A, C i z grupy B wzmacniające odporność i poprawiające kondycję skóry, a także minerały – wapń, żelazo, mangan i magnez - wspomagające funkcjonowanie układu krążenia i nerwowego.
Kiedy warto sięgnąć po wawrzyn lub preparaty powstałe na jego bazie? Poniżej kilka receptur.
Olej na bóle stawów
Garść liści laurowych (ok. 10 sztuk) rozdrobnić i zalać w słoiku 200 ml oliwy z oliwek. Przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu przez 2 tygodnie, codziennie wstrząsając naczyniem. Po tym czasie przecedzić olej przez gazę i stosować do masażu obolałych miejsc.
Kąpiel relaksacyjna
10 liści laurowych zagotować w 1 litrze wody. Przecedzony wywar wlać do wanny z ciepłą wodą. Taka kąpiel łagodzi napięcie mięśniowe, zmniejsza stres i poprawia nastrój.
Inhalacje na zatoki
5 liści laurowych zalać w garnku lub misce 1 litr wrzątku. Nachylić się nad naczyniem, nakryć głowę ręcznikiem i wdychać parę przez 10 minut. Inhalacja pomaga udrożnić zatoki i łagodzi objawy przeziębienia.
Płukanka do włosów
7 liści laurowych gotować w 1/2 l wody przez 15 minut. Po ostudzeniu przecedzić płyn i stosować jako ostatni etap mycia włosów. Płukanka wzmacnia cebulki, zmniejsza łupież i nadaje włosom blask.
Winko św. Hildegardy na bóle żołądka
Do garnka wlać 125 ml czerwonego wytrawnego wina, dodać kilka liści laurowych, gotować przez 2-3 minuty. Po lekkim przestudzeniu pić małymi łykami. Wino pomaga w nerwobólach oraz problemach trawiennych, działa również oczyszczająco na żołądek.
Napar na bóle reumatyczne
Rozdrobnić 5 g liści laurowych, zagotować w 375 ml wody przez 5 minut. Przelać całość do termosu i zostawić na 5 godzin do naciągnięcia. Po odcedzeniu pijć małymi łykami przez cały dzień, co 20 minut. Kurację powtarzać przez 3 dni, a następnie zrobić 7-dniową przerwę i powtórzyć proces.
Przeciwwskazania
Z powodu braku wystarczających badań produkty na bazie wawrzynu szlachetnego nie są zalecane dla kobiet w ciąży, karmiących matek oraz dzieci. Osoby z zaburzeniami krzepnięcia krwi, przyjmujące leki przeciwzakrzepowe (ze względu na ryzyko krwawienia), chorujące na cukrzycę lub stosujące środki obniżające poziom cukru we krwi (ze względu na ryzyko hipoglikemii) powinny skonsultować ich stosowanie z lekarzem. Dodatkowo substancje aktywne zawarte w liściach laurowych mogą wchodzić w interakcje z lekami, np. niektórymi antybiotykami. Warto pamiętać, że domowe napary i wywary z liści laurowych charakteryzują się silnym działaniem, dlatego należy je stosować ostrożnie i w umiarkowanych ilościach, ponieważ nadmiar może być toksyczny dla organizmu. - może nawet wywołać halucynacje. Ponadto aplikacja czystego oleju laurowego na dużą powierzchnię skóry może powodować jej podrażnienie, dlatego należy zachować szczególną ostrożność.
Pamiętajmy, że liść laurowy to nie tylko przyprawa do bigosu, kapuśniaku czy rosołu – to naturalny lek stosowany od tysiącleci!
Ilona Girzewska • Certyfikowany Zielarz Fitoterapeuta • Tel: 416-882-0987
FB: Ziołowe opowieści
Podcast: radio7totonto.com
Powiązane wiadomości
Comment (0)