Jeszcze raz o muzeum w Welland

Tuesday, 03 May, 2022

Z daleka od szosy (122)

Muzeum w Welland mieści się w samym centrum miasta, przy starym moście zwodzonym i starym kanale. Naprzeciwko, nad wodą kanału znajduje się amfiteatr. I amfiteatr i muzeum były zamknięte przez ponad dwa lata ze względu na epidemię. Teraz od kilku już tygodni Muzeum Welland jest już otwarte.
Byłem tam dzisiaj, w poniedziałek 2 maja. Parkuje się bez problemu za darmo przy ulicy albo na przy muzealnym parkingu. Wejście po kilku schodach. W środku przyjemnie i czysto. Miałem przyjemność poznać głównego Kustosza Muzeum pana Grega D’Amico. Niezwykle sympatyczny. Umówiłem się z nim na dalsze spotkania. Muzeum może nie jest duże ale można naprawdę poznać w nim historię miasta Welland i Regionu Niagara. W gablotach modele statków kursujących przez kanał. Od żaglowców do parowców. Jest tam również model słynnego statku SS Edmund Fitzgerald, który zatonął wraz z całą 29-osobową załogą na Lake Superior. Te modele specjalnie mnie zainteresowały, bo budowałem kiedyś modele starych żaglowców i jeden z nich „Wodnik” pewnie do dziś znajduje się w Muzeum Techniki w Warszawie. Tutaj te modele statków to część historii Kanału Welland. Przypomnę co pisałem wcześniej o tym miejscu:
„Pierwsi osadnicy w Welland to Lojaliści Imperium Brytyjskiego, którzy otrzymali od Korony prawo osiedlenia się tutaj by zrekompensować im majątki stracone na terenie USA, które opuścili w czasie Amerykańskiej Rewolucji. Między Wielką Brytanią i nowo powstałymi, niepodległymi Stanami Zjednoczonymi ciągle panowało napięcie i w roku 1812 wybuchła wojna. W roku 1814, 19 października, kanadyjskie siły zbrojne dowodzone przez George Hay napotkały oddziały amerykańskie w liczbie ok. dziewięciuset żołnierzy przekraczające granicą kanadyjską. Działo się to na wschodnim obrzeżu obecnego Welland. Po intensywnej przepychance, Amerykanie wycofali się do Buffalo. Bitwa ta, nazwana Bitwą o Młyny Cooka była przedostatnią bitwą w wojnie brytyjsko – amerykańskiej na terytorium Kanady. Amerykanom udało się wtedy zniszczyć zapasy ziarna i mąki w młynie zanim wycofali się na swoje tereny.
W roku 1833 Welland Canal został przedłużony do Lake Erie i od tej pory miał ciągły wpływ na powstawanie i rozbudowę miasta. Drewniany akwedukt został wybudowany w centrum miasta by przepuścić wody kanału nad rzeką Welland. Ten rejon został nazwany po prostu Aqueduct. Została również wybudowana śluza dająca akces z kanału do rzeki i odwrotnie. Rosnące miasteczko zostało nazwane Merrittsville od nazwiska Williama Hamilton Merritt, który był inicjatorem budowy kanału. Jego nazwisko jest uwiecznione do teraz nazwą trasy Merrittsville Highway (Niagara Road 50) która była główną arterią centralnego obszaru Niagara zanim wybudowano autostradę 406.
Welland otrzymało swoją nazwę w momencie uzyskania praw osady 25 lipca 1858 roku a prawa miejskie otrzymało w roku 1917.
Jedno z niewielu miejsc, gdzie tory kolejowe przekraczały kanał znajdowało się w pobliżu Welland. Razem z kanałem stanowiło to atrakcję dla inwestorów i przyczyniło się do powstania tutaj sporego przemysłu. W latach 1930 miejsce to stało się ważnym ośrodkiem przemysłowym regionu. Od roku 1960 miasto zaczęło rozrastać się poza pobliże kanału. W roku 1967 zaczęto budować bypass oryginalnego kanału poza centrum miasta. W centrum miasta pozostał oryginalny most zwodzony, już nie używany, ale stanowiący oryginalną ozdobę centrum oświetloną w nocy reflektorami. Miasto próbuje odbudować znaczenie oryginalnego centrum miasta i wprowadzić tu nowe życie”.