Niedoczynność tarczycy, czyli prywatna „droga przez mękę”

Niedoczynność tarczycy jest chorobą, która jest w stanie wpłynąć na funkcję każdego organu. Może także pojawić się w każdym wieku - od niemowlęctwa do starości. Oczywiście objawy mogą być różne. U małych dzieci zwykle manifestuje się jako opóźnienie w rozwoju. Dziecko zaczyna siadać, chodzić czy mówić później niż rówieśnicy. Głos jest zwykle „pogrubiony”. W późniejszym wieku pojawiają się kłopoty w nauce. Jedną pozytywną cechą jest to, że dzieci chorujące na niedoczynność tarczycy są bardzo spokojne. Słyszy się od rodziców wszelkiego rodzaju „panie, to takie dobre dziecko, można je zostawić samo, a nie płacze”, czy inne “przynajmniej zawsze jest grzeczny, nie tak jak te wybijokna od sąsiada”. Niestety, ta „spokojność” jest objawem choroby, a nie dobrego charakteru.
My jednak zajmijmy się niedoczynnością tarczycy wieku późniejszego. Hormony tarczycy wpływają na metabolizm każdej komórki naszego ciała. Działają na pracę mózgu, układu krwionośnego, kostnego, produkcji krwinek czerwonych, funkcje wątroby i pęcherzyka żółciowego. Wpływają na metabolizm glukozy, tłuszczów, cholesterolu, produkcji hormonów sterydowych i termoregulacji. Podałem te funkcje, aby uzmysłowić czytelnikowi jak szeroki może być wachlarz objawów. Od nadwagi, łamliwości kości, utraty włosów do uczucia zimna.
Tarczyca jest niewielkim gruczołem ważącym 20-30 gramów, ale pełni funcję - powiedzmy - skrzyni biegów w skomplikowanym samochodzie.
Choroby tarczycy mogą przebiegać z wolem tarczycowym, lub bez wola - gdzie diagnoza jest znacznie trudniejsza.
Niedoczynność tarczycy u osób dojrzałych może pojawiać się powoli i trzeba się dobrze napracować aby połączyć objawy w jedną logiczną całość. Początkowo pacjenci uskarżają się na uczucie ogólnego osłabienia, bólów mięśni i stawów, kurcze mięśniowe, zaparcia, suchość skóry, bóle główy, uporczywe swędzenie w uszach. U kobiet może dojść do zaburzeń miesiączkowania. Dosyć charakterystycznym objawem jest nagła nietolerancja na zimno. Pacjent musi z używać kilku kołder do przykrycia, lub zakładać skarpety do snu. Objawom tym zwykle nie towarzyszą zmiany w obrazie klinicznym, czasami może pojawić się łamliwość paznokci, utrata włosów, czy bladość.
W miarę postępu choroby mowa pacjenta staje się spowolniona, pojawiają się obrzęki, zmiana wagi ciała – często nadwaga, chociaż znane są przypadki utraty wagi. Głos staje się gruby, następuje utrata powonienia, pogarsza się słuch. Pacjent uskarża się na nasilające bóle kostne, stawowe i mieśniowe (niektórzy entuzjastycznie diagnozują to jako fibromialagię). Następują zmiany w wyglądzie pacjenta. Zmienia się kolor skóry na bardziej blado-żółty, powiększa się język, twarz staje się bardziej „puffy”, brwi rzedną po zewnętrznej stronie. Pacjent staje się apatyczny, czasami depresyjny.
Mimo mnogości objawów, w wielu przypadkach niedoczynność tarczycy pozostaje niezdiagnozowana przez wiele lat. Badanie laboratoryjne określające poziom hormonów tarczycowych mogą być określane jako „normalne”. Wynika to z tego, że określa się pewne wartości. Od najniższych do wyższych. To co dla jednego pacjenta jest niskie w normie, dla drugiego może być już niedoczynnością. Medycyna tzw. klasyczna nawet po zdiagnozowaniu zwykle ogranicza się do podania syntetycznych hormonów tarczycowych. W wielu wypadkach pacjent jest skazany do końca życia na branie tychże medykamentów.

Dr. Andrzej Salaniuk N.D.
Lakeshore Natural Health Clinic
2399 Cawthra Road #101, Mississauga. Tel: 416-830-0626
Serwisy pokryte przez większość ubezpieczeń/benefity.
Możliwość bezpośredniego rozliczania z kompaniami ubezpieczeniowymi. Gift certificates available.

Powiązane wiadomości

Comment (0)

Comment as: